9 Eylül 2009 Çarşamba

Ne kadar da ağlıyordum seni düşündüğüm de..
Herşeyi nasıl hiçe sayıyırdum.
Herşeyi nasıl da bir çırpıda silebiliyordum.
İdam sehbasına gülerek gidebiliyordum.
Belki de delilikti bu..
Seni düşündüğümde herşey biterdi.
Sen geldiğinde herşey giderdi.
Senin varlığın diğer tüm varlığın yokluydu.
Senin gülüşün, herşeyin ağlamasıydı.
Benim için bir sen vardın, bir de hiçlik.
Ama şimdi,
sen benden uzak oldukça uzak oldun... Kaçtıkça kaçtın.
Bu böyle devam etti.
Talihsizlikler hep peşimdeydi.
Buldum dediğimde ellerim bomboştu.
Kaybettiğimde yanı başımda duruyordu herşey.
Kutuplar yanarken, ekvatorda hayat durmuş. Herşey şaşkınlık içinde beynimde.
Kadınlar boyunlarına bilezik takmış, gerdanlıklar bileklerden düşüyor...
Ateş suyu söndürüyor, su alev alev inadına...
Yanı başımdayken uzaktaydın işte.
Tüm gariplikler gibi.
Neden böyleydi, böyle mi olması gerekirdi hiç bilmiyorum.
Çok mu uzaktı mesafeler. Dilimiz mi farklıydı. Aydınlıklar çok mu korkutucuydu.
Dünya ne zamandır dönüyor ve zaman neden hala duruyor.
Tüm nedenler sen miydin, yoksa böyle olmana neden olanlar bu gariplikler miydi?
Yaklaştıkça kaçan bir gölge misin?
Tom musun Jerry misin?
Ne zamandır korku filmlerine gülüyorsun? Acılı şarkılar ne zamandır seni güldürüyor.
Hayat bu kadar komik mi oldu ben gideli.
Yoksa benliğini mi buldun, hiç benim olmadan.
Şimdi ağlamıyorum sen aklıma gelince.
Kim sen kim ben onu bile seçemiyorum aslında.
o kadar BENimsemiştim ki SENi...
Bir umut gibi küçücük bir ışıktın kalbimde.
Bir küçük esinti götürüyor şimdi, seni benden.
Bir ağacın gölgesindeyken sen, ya da rüzgarda dinlenirken, aklına geleceğim.
Biliyorum, tenindeki tuzu o gün hissedeceksin damla damla...
Bir yutkunmanın nasıl taş gibi kalbe düştüğünü o zaman göreceksin.
O zaman düğümlenecek sözler, ne oldu? diyen telaşlı bakışlara.
Bilmiyorum diyeceksin titrek bir sesle. Gözlerin dolacak ve boğazının ağrısından sanacaksın.
Rüzgar saçlarını uçururken,
Ağaç tüm şarkılarını sana dinletirken, büyükçe bir karahindibaya üflerken hatırlayacaksın beni..
Belki de kumdan kalelerini dalgalar yıktığında gelirim aklına.
Tek bildiğim o gün, olmak istemeyeceksin.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder